Πολλοί αναρωτιούνται: είσαι με τον Κασσελάκη ή με τους άλλους; Αυτό ακριβώς αποτελεί το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ εδώ και χρόνια. Η απορία σχετικά με το πώς τοποθετείσαι πολιτικά, αντί να εξετάζεται το τι επιδιώκεις, επισημαίνει μια στρεβλή αντίληψη περί πολιτικής. Η πολιτική έχει πάψει να είναι ένα εργαλείο για την κοινωνία και έχει εξελιχθεί σε μια υπόθεση που αφορά μόνο ομάδες. Είτε οφείλεται σε ιδεολογική εμμονή ή σε ανικανότητα, το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο: οι πολιτικοί μετρούν δυνάμεις σε Κεντρικές Επιτροπές και παρουσιάζουν σχέδια, αλλά δεν καταφέρνουν να εκφράσουν τις ανάγκες των πολιτών, διότι ενδιαφέρονται περισσότερο για την προσωπική τους επικράτηση και για την αυτοχειρία τους ως πολιτικά «φωτισμένοι».
Αυτό που υπάρχει μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα δεν έχει καμία πολιτική ή ιδεολογική αξία. Η επερχόμενη διάσπαση είναι περισσότερο αποτέλεσμα προσωπικών φιλοδοξιών και υλικών συμφερόντων (όπως η κρατική επιχορήγηση και τα περιουσιακά στοιχεία του κόμματος) παρά σπουδαίων ιδεολογικών αναζητήσεων. Ο Κασσελάκης, παρά την αμφιλεγόμενη φύση του, δεν είναι η αιτία των προβλημάτων του ΣΥΡΙΖΑ. Ήρθε στο κόμμα με την υποστήριξη της ηγεσίας, που αναζητούσε σταρ και δημόσιους φερέλπιδες. Το γεγονός αυτό τον κατέστησε σύμπτωμα των χρόνιων προβλημάτων και όχι την πηγή τους.
Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι η αντίθεση που εναντιώνεται στον Κασσελάκη δεν είναι πολιτική. Αντιμετωπίζεται ως απειλή, και έτσι χρησιμοποιούνται μέσα που είναι ξένα προς την πολιτική διαδικασία, όπως τεχνικές εξόντωσης. Αν και ο Κασσελάκης δεν μπορεί ενδεχομένως να εκφράσει αυτά που επιθυμεί ένα αριστερό κόμμα, είναι η απογοήτευση των προηγούμενων ηγετών που οδήγησε σε αυτή την κατάσταση.
Η κατάσταση είναι απαράδεκτη και επιβεβαιώνει μια αυτοκαταστροφική πορεία, που δύσκολα μπορεί να αναστραφεί. Ο κόσμος έχει απογοητευτεί και οι πολιτικές αδυναμίες, η έλλειψη ιδεολογικού προσανατολισμού και οι σφοδρές εσωτερικές αντιπαραθέσεις δεν προσφέρουν πειστικές εναλλακτικές λύσεις.
Ο Μπέρτολτ Μπρέχτ στην ποίησή του «η Λύση» αποτυπώνει αυτή την ηθική κρίση. Σε ένα σημείο, αναφέρει ότι, ύστερα από μια εξέγερση, η κυβέρνηση δεν μπορεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη του λαού παρά μόνο μέσω διπλής προσπάθειας, κάτι που φέρνει στην επιφάνεια την ερώτηση αν δεν θα ήταν πιο απλό να διαλυθεί ο λαός και να εκλεγεί ένας άλλος. Στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως φαίνεται, αυτό μπορεί να ισχύει.
Πηγή: documentonews.gr
