Η πρόσφατη επέτειος τη 7η Οκτωβρίου σηματοδοτεί έναν χρόνο από την αρχή της γενοκτονίας που διεξάγει το Ισραήλ εις βάρος του παλαιστινιακού λαού, με τη διεθνή κοινότητα να παρακολουθεί ως απαθής θεατής και ορισμένα κράτη να παρέχουν υποστήριξη οικονομικά και στρατιωτικά.
Στην Ελλάδα, σε μια παραπλανητική μιντιακή εκστρατεία, οι ειδήσεις παρουσίασαν κυρίως την ισραηλινή πλευρά, παρουσιάζοντας το κράτος που διατηρεί για 80 χρόνια μια παράνομη στρατιωτική κατοχή ως «θύμα».
Αρκετές φωνές ωστόσο ανησυχούν για την εκλογίκευση της καταστροφής, ρωτώντας ποιος αποφασίζει ποιες ζωές αξίζουν περισσότερο και πώς τα ΜΜΕ επιλέγουν ποια θύματα θα προβάλλουν. Ιδιαίτερα ενδεικτική ήταν η ανάρτηση της Ρένας Δούρου, η οποία χαρακτήρισε τη σφαγή 1.139 Ισραηλίνων από τη Χαμάς ως «τρομοκρατική» και «βάρβαρη» και ζήτησε «ειρήνη» μνημονεύοντας μια «φαύλο κύκλο της βίας», που εξισώνει θύτες και θύματα.
Είναι σαφές ότι η επίθεση αυτή αύξησε την ήδη τεταμένη κατάσταση στην περιοχή, αλλά η ευθύνη για τη γενοκτονία βαραίνει μόνο τους δράστες της. Κανείς δεν υποχρέωσε τον Νετανιάχου να διαπράξει τις εγκληματικές αυτές πράξεις. Η Δούρου, αν και δέχτηκε κριτική, δεν άλλαξε τη φρασεολογία της μετά από την κατακραυγή, γεγονός που συνάδει με τη διαδικασία εξισορρόπησης που παρατηρείται συχνά στις δηλώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, που υπήρξε διαχρονικά προσηλωμένος στη στρατηγική συνεργασία με το Ισραήλ.
Αυτή η στάση έρχεται σε αντίθεση με τις βαθείς πληγές που έχει αφήσει πίσω της η ισραηλινή κατοχή και οι συνεχείς βομβαρδισμοί. Ενδεικτικά, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως «ιστορική πρωτεύουσα» του Ισραήλ, κάτι που δεν είχαν κάνει άλλοι σύμμαχοι.
Στον πολιτικό λόγο του ΣΥΡΙΖΑ παρατηρείται μια αυξανόμενη μεροληψία υπέρ του Ισραήλ, με κριτικές και παραδείγματα από την εσωτερική του διακυβέρνηση που αποκαλύπτουν αυτή την ασυμφωνία. Παρά τις φωνές ενάντια στον πόλεμο, υπάρχουν δηλώσεις από μέλη του που εξομοιώνουν καταστάσεις και παραβλέπουν το βάθος της επιβολής και των ανθρωπιστικών κρίσεων στο παλαιστινιακό ζήτημα.
Είναι επιτακτική ανάγκη να αναγνωρίσουμε τη σοβαρότητα της κατάστασης. Δεν πρόκειται για απλή διαμάχη ή προσωρινή σύγκρουση, αλλά για ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα της μεταπολεμικής εποχής. Η Ιστορία θα κρίνει με αυστηρότητα τις επιλογές μας και καθένας από εμάς οφείλει να έχει συνείδηση του ρόλου του.
Πηγή: documentonews.gr
